Shtohet misteri i gropave shpërthyese në Siberi
Në një gadishull të largët në rrethin Arktik, po shfaqen sërish gropa të mëdha që shpërthejnë nga nëntoka, gjë e cila po shqetëson shkencëtarët.
Rreth gropës, toka është me akull të acartë. Rrënjët e bimëve përreth tregojnë shenja të djegies. Shtresat e tokës dhe shkëmbinjve të ekspozuar brenda vrimës cilindrike janë pothuajse të zeza dhe një pellg uji tashmë po formohet në fund.
Shkencëtarët besojnë se gropa gjigante është e lidhur me një shpërthim të gazit të metanit, që mund të jetë shkaktuar si rezultat i rritjes së temperaturave në rajon, ende ka shumë gjëra që hulumtuesit nuk i dine. Ata nuk janë të sigurt se si është formuar saktësisht kjo gropë e madhe. Sipas disa teorive fillestare, ajo mund të jetë krijuar pas lëshimit të ndonjë mjeti fluturues të UFO-ve ose nga shembja e ndonjë objekti sekret të ushtrisë, që mund të ketë qenë i ndërtuar nën sipërfaqen e tokës.
Evgeny Chuvilin, një gjeolog në Institutin e Shkencës dhe Teknologjisë Skolkovo, me qendër në Moskë, Rusi, ka udhëtuar në këtë cep të largët të Gadishullit Yamal në Siberinë veri-perëndimore për të studiuar më shuëm. Kjo vrimë e thellë 164 metra mund të mbajë pjesë kyçe të një enigme që e ka shqetësuar atë për gjashtë vitet e fundit që kur u zbulua.
Gropa u zbulua nga pilotët e helikopterëve që kalonin lart në vitin 2014, rreth 26 milje (42 km) nga fusha e gazit Bovanenkovo në Gadishullin Yamal. Shkencëtarët që e vizituan atë, përfshirë Mariana Leibman, shkencëtarja kryesore e Institutit Cryosphere të Tokës, e cila ka studiuar ngrirjen e përhershme në Siberi për më shumë se 40 vjet, e përshkruan atë si një tipar krejtësisht të ri. Shkencëtarët zbuluan se gropa u zhvillua diku midis 9 tetorit dhe 1 nëntorit 2013 .
Gropa e fundit u pa në gusht të këtij viti nga një ekip televiziv ndërsa ata fluturuan me një ekip shkencëtarësh nga Akademia Ruse e Shkencave gjatë një ekspedite me autoritetet lokale në Yamal. Numri i përgjithshëm i gropave të formuara në Yamal dhe Gadishullin fqinj Gydan është 17.
Ajo që e bën më miasterioze këtë dukuri është shfaqja e papritur. Këto janë shqetësuese se ky peizazh i ftohtë, kryesisht i pabanuar në veri të planetit tonë po pëson disa ndryshime rrënjësore .
Sidoqoftë, kërkimet e fundit tani kanë filluar të japin disa të dhëna për atë që mund të ndodhë. Ajo që është e qartë është se këto vrima nuk po formohen për shkak të disa uljeve graduale ndërsa acari i përhershëm shkrihet dhe zhvendoset nën sipërfaqe.
Disa shkencëtarë kanë krahasuar gropat me vullkanet që hedhin akullin në vend të lavës.
Studiuesit e guximshëm që janë zhytyr në gropa kanë gjetur nivele të ngritura metani në ujin që grumbullohet në pjesën e poshtme, duke thënë se gazi mund të figurojë nga poshtë. Një teori kryesore është se këto depozita të thella të gazit metan nën ngrirjen e përhershme gjejnë rrugën e tyre deri në xhepin e ngrirë të tokës nën kapakun e akullt. Një ide tjetër është që nivelet e larta të dioksidit të karbonit të tretur në ujë në këto xhepa të ngrirë fillojnë të flluskojnë ndërsa uji fillon të ngrijë, dhe uji i mbetur nuk mund të mbajë gazin e tretur.