Bankieri i Putinit; kush është gjermani që “mban në këmbë” ekonominë e Rusisë

Herman Gref është personi që nuk duhet ngatërruar me Hermann Graf – një nga pilotët më të mirë në aviacionin gjerman të të gjitha kohërave – është një njeriu mbi supet e të cilit qëndron barra e mbajtjes së sistemit bankar të Rusisë.

Nëse Elvira Nabiullina është mendja e rafinuar pas mburojës kundër sanksioneve të vendosura pas shpërthimit të luftës në Ukrainë, Gref ka qenë prej kohësh mbajtësi i ministrisë së zhvillimit ekonomik dhe sot është presidenti i Sberbank.

Herman Oksarovič Gref, i njohur ndryshe si Herman Gräf, është një rus i birësuar dhe i lindur në Panfilovo, Kazakistan, më 8 shkurt 1964. Ai është djali i dy gjermanëve të dëbuar nga rajoni i Leningradit në stepat e largëta kazake gjatë Luftës së Dytë Botërore, domethënë në kohën e transferimeve të popullsisë kaq të dashur për Stalinin.

Gref është rritur duke ruajtur kujtesën e origjinës së tij dhe me një pasion për numrat, këtë të fundit të trashëguar nga nëna e tij – një ekonomiste.

Ai u transferua në Moskë, ku së pari studioi ekonomi dhe më vonë shërbeu në forcat e armatosura. Pas qëndrimit në Moskë, ai zhvendoset në zemër të Siberisë, më saktë në Omsk, ku përfundoi studimet universitare të filluara më parë.

Në vitin 1990, pas përfundimit të studimeve në Omsk, Gref u zhvendos në Shën Petersburg, i njohur ende si Leningrad në atë kohë, për të ndjekur një program pasuniversitar juridik. Dhe këtu, i ndihmuar nga fati, ai takoi në inkubatorin e talentuar Anatolij Sobchak dhe pasardhësit e tij, duke u bërë miq me burra të suksesshëm të ardhshëm si Vladimir Putin, Dmitry Medvedev, Dmitrij Kozak dhe Alexei Kudrin.

Periudha e Shën Petersburgut do ta kishte ndihmuar Gref, me pak fjalë, të bënte një hap vendimtar si në nivel profesional – fillimisht duke hyrë në administratën e qytetit, pastaj duke hyrë në guvernator – si dhe në nivelin e kapitalit njerëzor – një nga “kokat” që morën frenat e Kremlinit pas Jelcinit.

Në vitin 1998, Gref i bashkohet qeverisë së Jelcinit si zëvendëskryeministër i pronës shtetërore.

Në vitin 2000, pasi Jelcini ra dhe kur Putini mori pushtetin, Gref u emërua në krye të ministrisë së zhvillimit ekonomik dhe tregtisë. Natyrisht i kënaqur me modus operandi dhe rezultatet e arritura nga Gref, Putin e rikonfirmoi atë përsëri në 2004.

Nxënësi i Aleksej Kudrin, arkitekti i politikës ekonomike të pjesës së parë të epokës së Putinit, Gref i fillimit të viteve 2000 mbahet mend për krijimin e Fondit të Stabilizimit, për hapjen e debatit për anëtarësimin e Rusisë në Organizatën Botërore të tregtisë dhe ngurrimi ndaj monopoleve shtetërore dhe oligopoleve të përziera nën kujdesin publik. Një liberal i ashpër dhe i pastër.

Në vitin 2007, me përfundimin e parakohshëm dhe vullnetar të qeverisë Fradkov – që ndodhi për arsye që nuk janë sqaruar kurrë -, Gref vendosi të ndiqte kolegët e tij dhe të jepte dorëheqjen. Jo fundi i një karriere në rritje, por, përkundrazi, ndalesa e parë e një rruge të re dhe më fitimprurëse.

Në vitin 2007, pas largimit të tij nga Ministria e Zhvillimit Ekonomik dhe Tregtisë, Gref iu bashkua Sberbank – banka më e madhe shtetërore e Rusisë – si president. Një zgjedhje, me sa duket, u zhvillua pa paralajmërim: Gref, në fakt, u investua me rolin gjatë një samiti të jashtëzakonshëm.

Sberbank, tashmë në rritje në atë kohë, paraqiti një sërë problemesh: mungesë e kulturës së korporatës, nënprodhueshmëri, efikasitet që mund të përmirësohej, mungesë e gjurmës ndërkombëtare. Problemet që Gref, një ekonomist liberal i cili u rrit duke studiuar modele bankare perëndimore dhe aziatike, do t’i kishte zgjidhur brenda pak vitesh, duke e vendosur Sberbank në top-100  grupet bankare të kapitalizimit.

Arritjet në Sberbank e bënë atë arkëtarin e Rusisë dhe një anëtar të plotë të rrethit Putinian. Një famë që i dha atij kristalizimin e rolit të tij në Sberbank – në vitin 2019 ai filloi mandatin e tij të katërt radhazi -, gjë që e lejoi atë të bashkohej me komitetet e menaxhimit të gjigantëve të tjerë – si Yandex – dhe që nuk kaloi pa u vënë re në Perëndim.

Në vitin 2022, pas katër vitesh vëmendje të veçantë në distancë – në vitin 2018 ai u vendos në të ashtuquajturën “Lista e Kremlinit” të Departamentit të Thesarit të SHBA -, Gref sanksionohet si nga Brukseli ashtu edhe nga Uashingtoni për shkak të luftës në Ukrainë.

Sanksionet simbolike, sigurisht, por që flasin për rëndësinë e këtij njeriu brenda Rusisë Putiniane, shtylla e së cilës ai është dhe në ndërtimin e “rezistencës ekonomike” të të cilit ai ka kontribuar drejtpërdrejt duke e shndërruar Sberbank në një “kolos të qëndrueshëm”. /InsideOver.it/

Rruga Press