Si ta bëjmë Evropën më të sigurt? Këtu janë pesë hapat që duhet të ndërmarrim tani

Evropa duhet të reagojë sa më parë ndaj shkarjeve të humorit të Trumpit, por duhet të tregojë edhe se kemi vullnetin dhe portofolin për të rimarrë kontrollin

Shkruan Peter Pomerantsev për The Guardian, sjell në shqip nga Rruga Press

Është rraskapitëse dhe poshtëruese të mos kesh kontroll – të shikosh çdo takim në Zyrën Ovale për një nuancë aprovimi apo pakënaqësie nga Trumpi, siguria jonë mbështetet në një gjendje emocionale apo në rrezikun e përceptimit të çdo komunikimi si fyerje (autori i drejtohet reagimeve të Trumpit).

Javën e fundit të takimeve mes Trumpit, Macronit, Starmerit dhe më në fund Zelenskyt gjithmonë ndjehej si të zvarriteshe nëpër një fushë të minuar. Disa mund të shqetësohen nëse Zelensky mund t’i kishte luajtur gjërat ndryshe. Është pyetja e gabuar. Çështja është se ne nuk mund të vazhdojmë të jemi kaq të varur nga çdo takim në Shtëpinë e Bardhë. Derisa të fillojmë të marrim përgjegjësinë për të ardhmen tonë, do të jemi gjithmonë një rrahje zemre larg nga fundi i tmerrshëm i botës.

Këtu janë hapat për ta zgjidhur atë.

Së pari: Evropa duhet të tregojë një front të bashkuar. Britania mund të ketë kanalet e veta anësore – ka disa përfitime për të shmangur luftën e ardhshme tregtare BE-SHBA – por marrëdhënia më “e veçantë” që kemi tani është ajo me fqinjët tanë më të afërt.

Së dyti: Nëse doni të ju marrin seriozisht, sillni shuma serioze të parave. Ka, për shembull, 300 miliardë dollarë pasuri të ngrira ruse të vendosura në Euroclear në Bruksel. Përdorni këto si masha negocese me Amerikën dhe ofruesit e tjerë të armëve për marrëveshjet aktuale, në vend që të mbështeteni në takime të çmendura të bazuara në shkarjet e humorit për të shpresuar për ato retorike.

Por ne gjithashtu duhet të jemi të qartë se çfarë na duhet nga Amerika. Për vitet e ardhshme, Evropa është ende e varur nga SHBA-ja për furnizimet e artilerisë dhe për përditësimet teknologjike të raketave Patriot dhe elementeve të tjera thelbësore.

Së treti: Pranoni se të vetmet “garanci sigurie” të vërteta janë të kesh forca të armatosura që mund t’ju mbrojnë. Pra, ndërtoni një industri të vërtetë evropiane të mbrojtjes. Kjo tingëllon tmerrësisht gjigande – por është e mundur.

Filloni të mendoni si Franklin Delano Roosevelt, i cili kur mori detyrën, prodhimi i armëve amerikane ishte në preg-vdekje në vitet 1930 dhe e ndërtoi atë duke mposhtur konkurencën e Gjermanisë. Mos bini në asnjë grackë të ndalimit të luftimeve që Putini mund t’i shesë Trumpit. Rusia po vazhdon ngritjen e saj ushtarake gjatë gjithë kohës, duke u përgatitur për shumë dekada konfliktesh. Jemi me fat që tashmë ka një ushtri serioze në Evropë – ajo e Ukrainës.

Së katërti: Ndërprisni zinxhirët e furnizimit ushtarak të Rusisë. Ne zakonisht mendojmë për këtë në drejtim të sanksioneve, por ky është vetëm një mjet. Asgjë nuk duhet të anashkalohet: ndërprerja dixhitale, sabotazhi, e gjithë gama e mashtrimeve të shërbimeve sekrete.

Së pesti: Mësoni si të luftoni luftërat hibride dhe të informacionit. Ne tashmë e dimë se Rusia po zhvillon fushata të pamëshirshme të dezinformimit të fshehtë dhe propagandës së hapur, sulmeve kibernetike, korrupsionit dhe spiunazhit në të gjithë Evropën. Është në gatishmëri të përkeqësohet edhe më shumë. Të gjitha mjetet që Rusia ka përdorur për të përmbysur Amerikën tani do të ripërdoren për të sulmuar Evropën, dhe veçanërisht Britaninë e Madhe.

Në Bruksel, flitet për krijimin e një “mburoje të demokracisë”. Por do të na duhet edhe një shpatë. Këtu mund të mësojmë nga vende si Moldavia, të cilët tashmë po zhvillojnë zanatin e vështirë për të luftuar armiqtë jodemokratikë me mjete demokratike. Por është gjithashtu diçka në të cilën britanikët shkëlqenin në të kaluarën: Ekzekutivi i Luftës Politike të Luftës së Dytë Botërore bashkoi mendjet më të zgjuara nga arti me spiunët dhe ushtarët për të krijuar një forcë komunikimi që ishte shumë më efektive se ajo e nazistëve.

Pasi të tregojmë se kemi vullnetin dhe portofolin, për të ndërmarrë këto hapa, atëherë mund të negociojmë ndryshe. Atëherë mund të flasim për “interesat reciproke” si të barabartë, jo si lutës.

Por më e rëndësishmja, ne nuk do të ndihemi më sikur fatin tonë e vendosin të tjerët. Fushata propagandistike për Brexit-in u shit me idenë e “kthimit të kontrollit”. Doli të ishte një premtim bosh. Por ndjenjat në të cilat ai u prek ishin mjaft reale. Në një botë kaotike, njerëzit ndihen të pambrojtur. Tani kemi mundësinë ta bëjmë siç duhet.

Rruga Press