OKB: Shkatërrimi i Gazës rrezikon një gjeneratë të humbur të fëmijëve
Këtë javë Universiteti Al Israa u bë ndërtesa më e fundit publike në Gaza që u zhduk nga harta, u hodh në erë dhe u shkatërrua nga forcat izraelite që thuhet se e kishin përdorur atë si bazë ushtarake për disa javë.
Lufta në Gaza ka shkaktuar tashmë një humbje të paprecedentë jetësh, por ka gjithashtu shqetësim në rritje për shkatërrimin e ndërtesave publike dhe private.
Tani një zyrtar i lartë i OKB-së i ka thënë BBC News për frikën e tij se dëmi i përhapur do të çojë në një “brez të humbur” të fëmijëve.
Izraeli i shpalli luftë Hamasit pasi grupi udhëhoqi një sulm masiv ndaj komuniteteve brenda Izraelit, duke vrarë rreth 1200 njerëz – kryesisht civilë – dhe duke marrë rreth 240 të tjerë përsëri në Gaza si pengje.
Rreth 130 mbeten në robëri. Pothuajse 25,000 palestinezë janë vrarë që atëherë në Gaza, sipas ministrisë së shëndetësisë të drejtuar nga Hamasi.
Zyra e Kombeve të Bashkuara për Koordinimin e Çështjeve Humanitare (Ocha) boton buletinet e rregullta mbi ndikimin e luftës dhe ato bëjnë një lexim të zymtë.
Përditësimet e tij të fundit thonë se të paktën 60% e shtëpive ose njësive të banimit në Gaza janë “shkatërruar ose dëmtuar”. Nëntë në çdo 10 shkolla kanë pësuar “dëme të konsiderueshme”. Spitalet, ndërtesat publike dhe rrjetet elektrike janë goditur gjithashtu.
Amir Mohammed Al-Najjari është 22 vjeç. Ai është me origjinë nga Jabalia në Gazën veriore, por është detyruar me familjen të shkojë në një kamp të improvizuar pranë Khan Younis në jug.
Ai dhe vëllezërit e motrat e tij kanë parë ëndrrat e tyre të zhduken në retë tymi.
“Motra ime studionte në vitin e tretë të Universitetit Al-Quds, por u bombardua. Dhe vëllai im ishte në vitin e tij të fundit të shkollës, në shkollën Khalil Al-Rahman, por edhe ajo u bombardua,” thotë Amiri i ulur jashtë. çadrën e improvizuar që familja e quan tani shtëpi.
Gjendja e tij pasqyron gjendjen e vëllait dhe motrës së tij.
“Kam mbaruar studimet për inxhinieri. Po të mos kishte luftë, do të bëja një intervistë pune dhe ndoshta do të isha pranuar. Më në fund, është vëllai im i vogël, i cili është në klasën e shtatë. Ai studionte në shkollën e OKB-së. Asgjë nuk ka mbetur prej saj.”
Si çdo shoqëri, e ardhmja e Gazës janë fëmijët e saj. Por këtu, ata janë në mënyrë disproporcionale viktima të luftës dhe, thotë OKB-ja, mund të humbasin plotësisht atë që duhet të jetë me të drejtë e tyre.
Phillippe Lazzarini është Komisioneri i Përgjithshëm për UNRWA – agjencia e OKB-së me përgjegjësi specifike për refugjatët palestinezë. Ai sapo është kthyer nga vizita e tij e katërt në Gaza që nga fillimi i luftës.
“Sot ka më shumë se gjysmë milioni fëmijë në sistemin e shkollave fillore dhe të mesme. Si do të kthehen nëse nuk mund t’i ktheni njerëzit në shtëpitë e tyre që janë shkatërruar plotësisht,” më thotë Lazzarini.
“Dhe kam frikë se ne po rrezikojmë këtu të humbasim një brez fëmijësh”.
Imazhet e trupave izraelite duke brohoritur ndërsa institucionet arsimore u hodhën në erë u bënë virale në mediat sociale, duke përfshirë një që tregon prishjen e plotë të një shkolle të veçantë blu të OKB-së në Gazën veriore.
Incidente të tilla kanë çuar në akuza për “dënim kolektiv” – se Izraeli po shkatërron në mënyrë metodike dhe të qëllimshme institucionet duke përfshirë shkollat në hakmarrje për atë që ndodhi kur persona të armatosur të Hamasit sulmuan gardhin e Gazës më 7 tetor.
“Cogat” është divizioni ushtarak që koordinon aktivitetet e qeverisë izraelite në territoret e pushtuara palestineze, duke përfshirë mbikëqyrjen e autokolonave të ndihmës që hyjnë në Gaza.
Kur pyeta një zyrtar të lartë të Cogat se pse ishte e nevojshme të prishej një shkollë e tërë pasi ishte pushtuar tashmë nga forcat izraelite, ai u përgjigj se “Hamasi pushton në mënyrë cinike dhe përdor strukturat civile” (si shkollat) për të nisur sulmet kundër trupave izraelite.
Zyrtari tha gjithashtu se ishte “fakt” që Hamasi dhe grupet e tjera të armatosura palestineze po përdornin objektet mjekësore si baza dhe se pothuajse në çdo spital ushtarët e IDF kishin gjetur “infrastrukturë terroriste”.
Sido që të jetë vërtetësia e këtyre akuzave – dhe ato janë sfiduar rregullisht nga zyrtarët shëndetësorë dhe agjencitë e ndihmës – sistemi shëndetësor i Gazës është i prishur.
Organizata Botërore e Shëndetësisë thotë se vetëm 13 nga 36 spitalet e Gazës janë funksionale, shumë prej tyre janë dëmtuar nga sulmet ajrore. Me mungesën e pajisjeve bazë mjekësore, ata që kanë nevojë për trajtim shpesh kalojnë pa.
Pacientët me kancer dhe ata që kërkojnë trajtim të specializuar si dializa e veshkave, apo foshnjat neonatale, janë veçanërisht të prekshëm, thuhet në buletinin Ocha.
Nisreen Abu Nimr është gjithashtu nga Gaza veriore. Ajo është e martuar dhe ishte nënë e dy fëmijëve, njëri prej të cilëve u vra në një bombardim më herët gjatë luftës. Nisreen gjithashtu vuan nga kanceri që nga viti 2016.
“Unë po merrja trajtim të rregullt mjekësor për kancerin tim në një spital këtu në Gaza. Por, gjatë agresionit izraelit, trajtimet mjekësore nuk janë ofruar për katër muaj,” thotë Nisreen.
Disa politikanë të shquar izraelitë të krahut të djathtë, duke përfshirë anëtarët e qeverisë së kryeministrit Benjamin Netanyahu, kanë sugjeruar se mënyra e vetme për të garantuar sigurinë për Izraelin është “inkurajimi” i civilëve që të largohen nga Gaza për në Egjipt ose vende të tjera arabe dhe madje të rivendosin vendbanimet hebraike. në territor.
Izraeli mohon akuzat për kthimin e qëllimshëm të Gazës në një shkretëtirë, por Lazzarini ka frikë se ndikimi neto është se njerëzit mund të mos kenë zgjidhje tjetër veçse të largohen.
“Faktet në terren tregojnë me të vërtetë në këtë drejtim,” thotë ai i shqetësuar se sa më gjatë të vazhdojnë luftimet, aq më keq do të bëhet gjendja e vështirë për më shumë se një milion banorë të Gazës.
“Pothuajse e gjithë infrastruktura, përfshirë ujin dhe energjinë elektrike, është dëmtuar rëndë, kështu që shërbimet publike bazë në Gaza nuk janë më të disponueshme”, ka shtuar ai.
Zyrtarët e Cogat kanë kundërshtuar shkallën e krizës humanitare të Gazës dhe më thanë se Izraeli nuk synon civilët apo infrastrukturën publike, përveç nëse dyshohet se përdoret nga grupe të armatosura palestineze.
Ata gjithashtu thonë se po punojnë çdo ditë në bashkëpunim me agjencitë e OKB-së për të marrë më shumë ndihmë në Gaza.
Me institucione të tjera kyçe si parlamenti i Gazës dhe një gjykatë krejt e re – Pallati i Drejtësisë, i paguar nga Katari – gjithashtu i shkatërruar nga forcat izraelite, ka mbetur shumë pak nga shoqëria e Gazës.
Kryeministri i Izraelit këmbëngul se fushata e tij ushtarake në Gaza do të vazhdojë deri në “fitoren totale” dhe Hamasi nuk është më një kërcënim për Izraelin.
Politika zyrtare e qeverisë izraelite është që në fund të fundit asnjë izraelit nuk do të mbetet në Gaza, por çfarë do të mbetet nga territori në ditën kur përfundimisht lufta do të përfundojë?
Rruga Press