Mirë se vini në Muskifikimin e Medias

Shkruan Clayton Weimers, drejtor ekzekutiv i RSF USA, dega amerikano-veriore e Reporterëve pa Kufij (RSF) për NEWSWEEK, përshtatur në shqip nga Rruga Press

Ndërsa festonte fitoren e Donald Trump të mërkurën herët në mëngjes në klubin privat të presidentit të zgjedhur, njeriu më i pasur në botë, Elon Musk, postoi “Ju jeni media” në faqen e rrjetit social që ai zotëron dhe të cilin ai i kishte kaluar muajt e fundit duke e instrumentalizuar në shërbimi i kandidatit republikan për president. Dhe ka të drejtë.

Botëkuptimi i Musk-ut po fiton – quajeni Muskifikimi i mediave, ku të gjithë kanë një zë, por askush nuk e di të vërtetën. Aty ku të gjithë kanë akses në informacione të pakufishme, por pjesa më e madhe e tyre është e pavlerë. Aty ku shpërblehen thashethemet absurde dhe pohimet bombastike, por zhvlerësohet reportazhi i matur. Është bota e Musk-ut, dhe mediat po jetojnë në të.

Nuk ka dyshim se mediat e lajmeve janë ndër humbësit më të mëdhenj të zgjedhjeve të kësaj jave. Ky nuk është as një gjykim mendjelehtë. Mëngjesin pas zgjedhjeve, titulli kryesor i federalistit konservator ishte ‘Humbësi më i madh i 2024-ës është kompleksi industrial i mediave të korporatave.” The Columbia Journalism Review e shprehu atë në mënyrë më të shkurtër: “Trump fiton, shtypi humbet”. Akriminimet e medias po përforcohen me bollëk gjatë gjithë analizave post-zgjedhje të fushatës së Kamala Harris.

Trumpi fitoi Shtëpinë e Bardhë duke anashkaluar mediat tradicionale të lajmeve, duke injoruar kërkesat për intervista “serioze” në favor të bisedave komode me podkastera miqësorë të krahut të djathtë dhe jutubersa. Ndërkohë ai vazhdimisht sulmonte mediat – më shumë se dy herë në ditë deri në fund të fushatës së tij, sipas Reporterëve pa Kufi (RSF). Ai lëshoi ​​kërcënime specifike ligjore, si burgosja e gazetarëve për publikimin e rrjedhjeve të informacionit apo heqja e licencave të transmetimit për stacionet televizive që e mbulonin atë në mënyrë kritike. Ai fantazoi me zë të lartë për shtypin që po qëllohej. Dhe ai u rreshtua ngushtë me Musk-un.

Musk-u është anëtari më i zhurmshëm i një klike të manjatëve të teknologjisë që janë thellësisht skeptikë për vlerën e gazetarisë dhe ai është veçanërisht armiqësor ndaj çdo forme mbrojtëse kundër dezinformatave. Mandati i tij dy vjeçar në X, dikur Twitter, ka qenë emblematik në dagradimin e mediave sociale në kaos.

Ndër lëvizjet e tij të para, ai shkatërroi besimin dhe infrastrukturën e sigurisë në Twitter, duke pushuar nga puna shumicën dërrmuese të stafit përgjegjës për gjëra të tilla si heqja e kërcënimeve të dhunshme dhe gjuha e urrejtjes. Në vend të tyre, ai mirëpriti neo-nazistët. Sot, X është një guaskë e asaj që ishte Twitter, me më pak përdorues dhe më pak vlerë, por shumë më shumë dezinformata dhe propagandë.

Fakti që oferta e tij për Twitterin kishte për qëllim mbrojtjen e fjalës së lirë është elementi më ironik i Muskifikimit të mediave sociale. Nën udhëheqjen e tij, përmbajtja konservatore ka pasur shumë më tepër gjasa të bëhet virale, ndërsa llogaritë e lidhura me demokratët janë pezulluar në mënyrë arbitrare. Gazetarët e kanë gjetur veten të përjashtuar për raportim mbi fushatën e Trumpit apo vetë Musk-un.

Meta ka ndjekur në heshtje shembullin e Musk-ut, duke iu shmangur moderimit të përmbajtjes që frenon përhapjen e dezinformatave dhe duke u larguar nga lajmet. Përballë mundësisë që në fakt duhet të paguajë për përmbajtjen gazetareske që prej vitesh ka ndihmuar në zhvlerësimin duke thithur të gjitha të ardhurat nga reklamat, gjigandi i mediave sociale ka vendosur që më mirë të mos merret fare me gazetarinë. Vitin e kaluar, përmbajtja e lajmeve është ndaluar në Facebook në Kanada dhe Meta kërcënoi me të njëjtin dënim në Kaliforni. Dhe kur Meta lançoi konkurrentin e vet në Twitter, qëllimisht la jashtë përmbajtjen e lajmeve.

Fitorja e Trump-it do të thotë se Muskifikimi i medias do të vazhdojë të pushtojë kufij të rinj. Me premtimin e dukshëm të Trumpit për të kurorëzuar manjatin me një rol të spikatur në Shtëpinë e Bardhë, njeriu dridhet kur mendon sesi botëkuptimi Muskian mund të përhapet në të gjithë qeverinë, nga detajet e përditshme të konferencave të shtypit dhe akreditimi i mediave deri te çështjet më të mëdha të politikave si financimi për Agjencinë Amerikane për Media Globale.

Është e qartë se faqet e mediave sociale nuk janë më terren pjellor për të bërë gazetari. Dhe ndërsa Muskifikimi nuk do ta vrasë plotësisht gazetarinë e pavarur, industria rrezikon të kthehet në diçka të ngjashme me muzikën klasike – e luajtur me profesionalizëm në sallat elitare të koncerteve për audiencë relativisht të vogël, të pasur dhe me arsim të lartë.

Media, nga ana e saj, duhet të pranojë plagët e vetëshkaktuara nëse do të tregojë ndonjëherë vlerën e saj për shumicën e amerikanëve. Sulmet e Trumpit ndaj mediave janë kaq efektive për dy arsye. Së pari, ata janë pjesërisht të bazuar në të vërtetën se pjesa më e madhe e mediave është elitë dhe e shkëputur nga shqetësimet e shumë amerikanëve. Së dyti, Trumpi po bën një luftë asimetrike. Gazetarët mund të mbulojnë sulmet kundër tyre, por nuk mund të kundërpërgjigjen. E vetmja mënyrë që gazetarët të kundërshtojnë Muskifikimin e industrisë së tyre është t’i japin publikut amerikan një produkt më të mirë.

Besimi në media ka arritur një nadir vitet e fundit, por hulumtimi është i qartë se gazetaria lokale mbetet burimi më i besueshëm dhe më i qendrueshëm i informacionit për shumicën e amerikanëve. Fatkeqësisht, pronarët e mediave kanë shkatërruar redaksitë lokale, duke e dobësuar produktin në një kohë kur ai është kaq i nevojshëm. Besimi në media në përgjithësi do të rifitohet vetëm në nivel lokal, nëpërmjet raportimeve që lidhin redaksitë dhe komunitetet e tyre, si dhe komunitetet me njëri-tjetrin. Vetëm atëherë Pushteti i Katërt mund të rimarrë rolin e saj në demokracinë amerikane.

Rruga Press