Krenohem me Nikolla Sandulloviqin, turpërpërohemi nga Gazmend Muhaxheri

Autor: Lirim Gashi

Është me të vërtetë një ndjenjë e bukur dhe çliruese të kesh miq në Serbi – njerëz që, si individë, e vlerësojnë të vërtetën, paqen, barazinë, ekuilibrin, njohjen e ndërsjellë dhe miqësinë mes popujve tanë – ashtu siç i vlerësoj edhe unë.

Sepse vetëm atëherë kur politika shtetërore e Serbisë do të fillojë të kuptojë se qëndrimi historik armiqësor ndaj shqiptarëve – qofshin ata brenda apo jashtë territorit të ish-Jugosllavisë – ishte dhe është një bombë morale dhe ekzistenciale që rrezikon të ardhmen e brezave tanë, mund të flasim për shërim të vërtetë dhe paqe të qëndrueshme.

Por, në të njëjtën kohë, është një ndjenjë e dhimbshme dhe turpëruese – të shohësh shqiptarë që përpiqen të krijojnë “paqe” me kriminelë lufte, me ata nga Serbia që mbajnë përgjegjësi jo vetëm për tragjedinë e shqiptarëve, por edhe për vuajtjet e vetë serbëve.

Vetëm një mendje e mjegulluar nga interesat personale, servilizmi politik apo padija historike mund ta ngatërrojë një reformator të përndjekur si Nikolla Sandulloviq me një despot të përgjakshëm si Aleksandar Vuçiq – arkitektin modern të një Serbie të dehur nga nacionalizmi, manipulimi dhe mafiozëria.

Gazmend Muhaxheri, fatkeqësisht, i përket atyre shqiptarëve që, për shkak të padijes, verbërisë dhe mungesës së vetëdijes historiko-politike, nuk janë në gjendje të dallojnë viktimën nga xhelati, reformatorin nga propagandisti, dhe të përndjekurin nga përndjekësi.

Dhe për këtë, ai duhet të ndjejë turp. Sepse nëse nuk është në gjendje të jetë aleat i së vërtetës, të paktën të mos bëhet një instrument i rremë i një “paqjeje”, e cila amniston kriminelët dhe fshin gjakun e viktimave – vetëm për t’u bërë qejfin ambasadorëve të lodhur dhe analistëve të blerë.

Shqiptarëve nuk u duhet “paqja e Vuçiqit”, por drejtësia historike dhe dinjiteti politik i Sandulloviqit.

Ndërsa Serbia nuk do të shpëtohet nga miq të rremë që e ledhatojnë dhe e ngushëllojnë, por nga ata që ia thonë të vërtetën në sy. Në këtë drejtim, Sandulloviq ka bërë më shumë për të ardhmen e Serbisë dhe Kosovës sesa shumë shqiptarë që fotografohen me Vuçiqin në emër të një “paqjeje” të kalbur.

Rruga Press