Italia vendos të largohet nga projekti i ”Rrugës së Mëndafshit”, ndërsa marrëdhëniet me Kinën po krisen

Nisma, e nisur nga Xi Jinping në 2013, shihet në Perëndim si një kalë troje nga Pekini për të çuar përpara interesat e veta strategjike.

Për Italinë mediat ndërkombëtare por raportojnë se po tërhiqet nga Iniciativa e Kinës shumë miliardë dollarëshe “Silk and Road”, e konsideruar në Perëndim si një kalë troje nga Pekini për të çuar përpara interesat e veta strategjike.

Qeveria e Giorgia Melonit i ka sinjalizuar Uashingtonit se do të tërhiqet nga skema, e quajtur shpesh si Rruga e Re e Mëndafshit, e kjo tërheqje do të ndodhë deri në fund të vitit.

Vendimi ka të ngjarë të zemërojë Pekinin, por nga ana tjetër do të qetësojë aleatët perëndimorë të Italisë, nga SHBA deri në Britani dhe Bruksel.

Ai do të afirmojë qasjen atlantiste të qeverisë Meloni, e cila ka mbështetur me vendosmëri Ukrainën në luftën e saj kundër Rusisë.

E nisur në vitin 2013 nga Presidenti Xi Jinping, Iniciativa Brez dhe Rrugë është një rrjet gjigant iniciativash investimi që fillimisht kishte për qëllim të lidhte Azinë Lindore me Evropën, shekuj pasi rrugët e lashta të mëndafshit mundësuan tregtinë midis rajoneve dhe kontinenteve.

Në dekadën e fundit, projekti ambicioz është zgjeruar në Amerikën Latine, Afrikë dhe Oqeani.

Italia u bë i vetmi vend i G7-ës që nënshkroi projektin Belt and Road në vitin 2019, veprim ky shumë të kritikuar nga kryeministri i atëhershëm Giuseppe Conte.

Marrëveshja do të rinovohet automatikisht në mars 2024, nëse Roma nuk tërhiqet.

Zonja Meloni i ka thënë Kevin McCarthy-t , Kryetarit të Dhomës së Përfaqësuesve në Kongresin e SHBA, gjatë një takimi në Romë javën e kaluar se ndërsa një vendim përfundimtar nuk është marrë ende, qeveria e saj dëshiron të dalë nga marrëveshja, sipas Bloomberg.

Raportet me perëndimin u tensionuan më tej muajin e kaluar kur ambasadori i Kinës në Francë tha se vendet e ish-bllokut sovjetik nuk kanë “status efektiv në të drejtën ndërkombëtare”. Deklarata shkaktoi zemërim, veçanërisht në shtetet baltike.

“Tërheqja do ta antagonizojë qeverinë kineze”

Tërheqja e Italisë nga nisma do të ishte “një humbje e madhe simbolike për Kinën”, tha Federico Santi, një analist i lartë në Eurasia Group.

“Ata së fundmi kanë shtuar përpjekjet e tyre lobuese për të bindur Romën që t’i qëndrojë marrëveshjes”, tha ai për The Telegraph ” Nëse konfirmohet, ky vendim do t’a antagonizojë qeverinë kineze.”

Pekini mund të hakmerret duke vendosur masa ndëshkuese kundër kompanive italiane që bëjnë biznes në Kinë.

“Ata mund t’i pozicionojnë firmat italiane në disavantazh. Se si do të duket kjo është e vështirë të thuhet, por ata mund të rrisin kontrollin rregullator për shembull”.

Përfitimet për Italinë nga nënshkrimi në projektin Belt and Road, i shpallur me bujë të madhe në vitin 2019, kanë qenë të pakta.

Kina kishte premtuar investime modeste në portet e Gjenovës dhe Triestes, “por edhe ato nuk u realizuan plotësisht”, tha zoti Santi.

Presioni mbi Italinë për të hequr dorë nga marrëveshja me Kinën

Prej javësh ka pasur presion në Itali, që qeveria të heqë dorë nga marrëveshja me Kinën.

Stefano Stefanini, një ish-këshilltar diplomatik i një presidenti italian dhe ish-përfaqësues i përhershëm i Italisë në NATO, tha se nëse Roma nuk tërhiqet, do të rrezikojë një përplasje me SHBA-në.

“Italia duhet të vendosë në cilën anë është,” shkroi ai në një artikull opinion në La Stampa, një gazetë italiane, javën e kaluar.

Qeveria Meloni e gjen veten të shtrydhur midis “Scylla amerikane dhe Charybdis kineze”, tha ai, duke i’u referuar legjendës italiane për rreziqet që fshiheshin në ngushticën e Mesinës midis Sicilisë dhe Italisë kontinentale.

Të qëndrosh me projektin ” Rruga e Re e Mëndafshit” do të ishte “një zgjedhje që vështirë se është në përputhje me qëndrimin properëndimor të Italisë”, tha Stefanini.

Përfitimet ekonomike të skemës vijnë me vargjet e bashkangjitura. “Kinezët, të cilët janë tregtarë të lindur, nuk japin kurrë asgjë falas – siç po e kuptojnë shumë vende në Afrikë dhe Azi.”

Nuk ka asnjë mënyrë të lehtë për të dalë nga marrëveshja pa mërzitur Kinën dhe do të ketë “raprezalje të pashmangshme” nga Pekini, tha ai.

Masat mund të merren dhe të shpallen publikisht kur italianët të marrin pjesë në samitin e G7 në Hiroshima në Japoni javën e ardhshme, tha Stefanini, një këshilltar i lartë në Institutin për Studimin e Politikës Ndërkombëtare në Romë.

Francesco Sisci, një ekspert italian për Kinën me bazë në Pekin, tha se ai nuk është ende i bindur që qeveria Meloni do të tërhiqet nga marrëveshja.

Dhe nëse ndodh, do të duhet ta bëjë këtë me shumë kujdes.

“Është thelbësore që Italia ta trajtojë këtë me finesë,” tha ai. “Reagimi kinez do të varet nga mënyra sesi italianët i qasen. Duke njohur Italinë dhe italianët, ata mund të mendojnë se është shumë e vështirë. Ata mund ta zvarrisin atë – me shumë mundësi.”

“Një kurth borxhi për vendet që nuk dyshojnë”

Kritikët thonë se projektet e investimeve të lidhura me iniciativën janë shpesh një kurth borxhi për vendet që nuk dyshojnë dhe përfaqësojnë një shtrirje strategjike të Kinës, që duhet të na shqetësoje.

Deri më tani, më shumë se 140 vende, të cilat së bashku përbëjnë dy të tretat e popullsisë globale dhe 40 për qind të PBB-së, kanë nënshkruar në iniciativën ” Silk and Road” ose kanë thënë se janë të interesuar ta bëjnë këtë, sipas Këshillit për Marrëdhënie me Jashtë.

Por shumë prej tyre e kanë gjetur veten të ngarkuar me borxhe të mëdha, duke përfshirë Pakistanin, Zambinë dhe Ganën.

Në Evropë, ekziston frika se Pekini po përdorë projekte për të fituar ndikim në Ballkan, duke investuar në vende të tilla si Serbia dhe Mali i Zi.

Në një vizitë në Kinë në vitin 2018, Presidenti Emmanuel Macron i Francës tha se kjo nismë mund t’i kthejë vendet në “shtete vasalë”. /telegraph.co.uk/

Rruga Press