Opozitari rus nga burgu del me platformë politike/ “15 pika të një qytetari rus që dëshiron të mirën e vendit të tij”
Nga Alexey Navalny– Themelues i Fondacionit Kundër Korrupsionit, lider i partisë Rusia e së Ardhmes.
Në prag të përvjetorit të pushtimit të plotë dhe të paprovokuar të trupave ruse në Ukrainë, formulova sa më shkurt platformën time politike dhe, shpresoj, për shumë më tepër njerëz normalë.
15 pika të një qytetari rus që dëshiron të mirën e vendit të tij.
Çfarë ishte dhe çfarë është tani?
1. Presidenti Putin nisi një luftë të padrejtë agresive kundër Ukrainës me pretekste qesharake. Ai po përpiqet me dëshpërim t’i japë kësaj lufte statusin e “popullit”, duke u përpjekur t’i bëjë të gjithë qytetarët e Rusisë bashkëpunëtorë të tij, por përpjekjet e tij po dështojnë.
2. Nuk ka pothuajse asnjë vullnetar për këtë luftë, kështu që ushtria e Putinit mbështetet te të burgosurit dhe të mobilizuar me forcë.
3. Shkaqet e vërteta të luftës janë problemet politike dhe ekonomike brenda Rusisë, dëshira e Putinit për të mbajtur pushtetin me çdo kusht dhe obsesioni i tij me trashëgiminë e tij historike. Ai dëshiron të hyjë në histori si një “mbret-pushtues” dhe “grumbullues tokash”.
4. Rusia pëson një disfatë ushtarake. Ishte pikërisht realizimi i kësaj që ndryshoi retorikën e autoriteteve nga “Kievi në tre ditë”, në kërcënime histerike për të përdorur armë bërthamore në rast disfate. Jetët e dhjetëra mijëra ushtarëve rusë janë shkatërruar pa kuptim. Humbja përfundimtare ushtarake mund të shtyhet me koston e jetës së qindra mijëra të tjerëve të mobilizuar, por në përgjithësi është e pashmangshme. Kombinimi i “luftës agresive + korrupsionit + mediokritetit të gjeneralëve + ekonomisë së dobët + heroizmit dhe motivimit të lartë të mbrojtësve” rezulton vetëm në disfatë. Thirrjet e rreme dhe hipokrite të Kremlinit për negociata dhe armëpushim nuk janë gjë tjetër veçse një vlerësim realist i perspektivës për veprim ushtarak.
Çfarë duhet bërë?
5. Cilët janë kufijtë e Ukrainës? E njëjta gjë si në Rusi – e njohur ndërkombëtarisht, e përcaktuar në 1991. Edhe ne, Rusia i njohëm atëherë. Rusia duhet t’i njohë këta kufij edhe tani. Nuk ka asgjë për të diskutuar. Pothuajse të gjithë kufijtë në botë janë të rastësishëm dhe shkaktojnë pakënaqësinë e dikujt. Por është e pamundur të luftosh për ndryshimin e tyre në shekullin e 21-të. Përndryshe, bota do të zhytet në kaos.
6. Lëreni Ukrainën të qetë dhe jepini mundësinë të zhvillohet ashtu siç dëshirojnë njerëzit e saj. Ndaloni agresionin, përfundoni luftën dhe tërhiqni të gjitha trupat ruse nga territori i Ukrainës. Të vazhdosh luftën është vetëm një histeri impotence, por ta ndalosh atë është një veprim i fortë.
7. Së bashku me Ukrainën, Shtetet e Bashkuara, Bashkimin Evropian dhe Britaninë, kërkoni mënyra të pranueshme për të kompensuar dëmin e shkaktuar Ukrainës. Për shembull (pas ndërrimit të pushtetit në Rusi dhe përfundimit të luftës), duke hequr kufizimet për naftën dhe gazin tonë, por me drejtimin e një pjese të të ardhurave nga eksporti i hidrokarbureve për kompensim.
8. Hetimi i krimeve të luftës në bashkëpunim me institucionet ndërkombëtare.
Pse është në interesin e Rusisë të ndalojë agresionin e Putinit?
9. A kanë të gjithë rusët një ndërgjegje perandorake?
Kjo është marrëzi. Për shembull, Bjellorusia po merr pjesë në luftën kundër Ukrainës. A kanë edhe bjellorusët një ndërgjegje perandorake? Jo, kanë edhe një diktator në pushtet. Në Rusi, si në çdo vend me parakushte historike për këtë, gjithmonë do të ketë njerëz me pikëpamje perandorake, por kjo është larg nga të qenit shumica. Nuk ka arsye për të qarë. Njerëz të tillë duhet të mposhten në zgjedhje, ashtu siç mposhten radikalët e djathtë dhe të majtë në vendet e zhvilluara.
10. A ka nevojë Rusia për toka të reja?
Rusia është një vend i madh me një popullsi në rënie dhe një provincë që po vdes. Imperializmi dhe dëshira për të rrëmbyer territore është rruga më e dëmshme dhe më shkatërruese. Autoritetet ruse po shkatërrojnë edhe një herë të ardhmen tonë me duart e tyre për ta bërë vendin të duket më i madh në hartë. Por Rusia është tashmë e madhe. Detyra jonë është të shpëtojmë njerëzit dhe të zhvillojmë atë që kemi me bollëk.
11. Si trashëgimi e kësaj lufte, do të kemi një lëmsh problemesh komplekse dhe, në pamje të parë, pothuajse të pazgjidhshme. Është e rëndësishme të përcaktojmë vetë se ne vërtet duam t’i zgjidhim ato, dhe pastaj të fillojmë ta bëjmë atë me ndershmëri dhe hapur. Çelësi i suksesit qëndron në të kuptuarit se për Rusinë dhe popullin e saj do të jetë jo vetëm e mirë, por edhe shumë fitimprurëse për t’i dhënë fund luftës sa më shpejt të jetë e mundur: vetëm në këtë mënyrë mund të fillojmë të ecim drejt heqjes së sanksioneve, kthimi i atyre që janë larguar, duke rikthyer besimin e biznesit dhe rritjen ekonomike.
12. E theksoj edhe një herë se pas luftës do të duhet të kompensojmë Ukrainën për dëmin e shkaktuar nga agresioni i Putinit. Por rivendosja e marrëdhënieve normale ekonomike me botën e qytetëruar dhe rikthimi i rritjes ekonomike do të bëjë të mundur që kjo të bëhet pa ndërhyrë në zhvillimin e vendit tonë.
Ne jemi në fund, dhe për të dalë, duhet të largohemi prej tij. Do të jetë moralisht e drejtë, racionale dhe fitimprurëse.
13. Shpërbërja e regjimit të Putinit dhe diktaturës së tij. Idealisht, nëpërmjet zgjedhjeve të përgjithshme të lira dhe thirrjes së një Asambleje Kushtetuese.
14. Krijimi i një Republike Parlamentare të bazuar në vazhdimësinë e pushtetit nëpërmjet zgjedhjeve të ndershme, gjyqësorit të pavarur, federalizmit, vetëqeverisjes lokale, lirisë së plotë ekonomike dhe drejtësisë sociale.
15. Të ndërgjegjshëm për historinë dhe traditat tona, ne duhet të jemi pjesë e Evropës dhe të ndjekim rrugën evropiane të zhvillimit. Nuk kemi asnjë tjetër dhe nuk kemi nevojë për një tjetër.
Marre nga blogu personal i Alexey Navalny
© Rruga Press