“Mariupoli nuk do të dorëzohet”/Ukrainasit sfidojnë kërcënimin e pushtimit rus

Ukrainasit tubohen në qytetin lindor të Mariupolit pasi Rusia njeh pavarësinë e rajoneve separatiste.

Duke valëvitur flamujt e Ukrainës blu dhe të verdhë dhe duke kënduar një këngë ushtarake patriotike, qindra banorë të qytetit dikur kryesisht pro-rus të Mariupolit u mblodhën në sheshin qendror të Teatrit me një mesazh sfidues për Presidentin Vladimir Putin: Rusia nuk është e mirëpritur këtu.

Të martën, ndërsa njerëzit ndaluan për të fotografuar pranë një tabele që e quan Moskën një agresore, mundësia e një avancimi nga separatistët e mbështetur nga Rusia ishte një pilulë e hidhur për t’u gëlltitur.

Qyteti port me rreth 500,000 banorë në rajonin Donetsk të Ukrainës lindore u kontrollua për pak kohë nga rebelët në vitin 2014 dhe që atëherë ka parë valë të konsiderueshme dhune.

“Erdha për të treguar se ne e duam Ukrainën dhe nuk duam ‘paqe’ ruse këtu,” tha Andriy Voytsekhovskyy, 28 vjeç, një piktor dhe patinator.

“Unë mendoj se është absurditet i plotë ajo që po bën Putin, por Mariupol është dhe ka qenë gjithmonë një qytet që nuk dorëzohet.”

Një natë e gjatë e të hënës pa Putinin të njohë pavarësinë e të ashtuquajturave republika separatiste të Donetsk dhe Luhansk dhe të zhvendosë ato që ai i quan trupa paqeruajtëse brenda. Presidenti i SHBA Joe Biden e ka quajtur atë “fillimi i një pushtimi rus”.

Rusia që atëherë ka thënë se do të mbështesë pretendimet territoriale të shteteve të saj përfaqësuese në Ukrainën lindore, duke përfshirë pjesët që ato nuk i kontrollojnë aktualisht, duke rritur gjasat për një luftë më të madhe në të ardhmen e afërt. Putin ka kërkuar gjithashtu nga Duma që të autorizojë përdorimin e trupave jashtë vendit.

Vetëm 20 km (12.4 milje) nga vija e frontit dhe vulnerabël ndaj sulmeve nga Deti Azov, qyteti port strategjik i Mariupol është ndër zonat më të rrezikuara nga një përshkallëzim i mëtejshëm i luftimeve.

Megjithatë, një refren i zakonshëm në mesin e vendasve është se sa më shumë të largoheni nga vija e parë, aq më shumë i shihni njerëzit në panik.

“Duke qenë brenda një zone lufte, ka një ndjenjë miopie dhe një lloj optimizmi shumë njerëzor se asgjë nuk do të ndodhë – ju shikoni diellin që shkëlqen, njerëzit po bëjnë jetën e tyre të përditshme. Mund të krijojë një ndjenjë të rreme sigurie,” tha Peter Zalmayev, drejtor i Iniciativës për Demokracinë Eurasia, një institut kërkimi për shtetet post-sovjetike.

“Njerëzit janë mësuar me luftën në Ukrainë, por ata janë mësuar që ajo të mos ndikojë shumë në jetën e tyre të përditshme. Kjo mund të jetë gati për të ndryshuar.”

Ukraina Lindore është kryesisht rusisht-folëse, me TV shtetëror rus të disponueshëm lirisht, që do të thotë se simpatia për Moskën dikur ishte e përhapur. Megjithatë, me nivele të larta varfërie dhe përkeqësim pas tetë vitesh konflikti, kjo ndjenjë është kthyer në indiferencë apo edhe armiqësi tek disa.

“Njerëzit që mendojnë, presin, shpresojnë se mund të jetë më mirë kur të vijë Putini. Nuk do jëtë!” një protestues i bërtiti turmës të martën.

Rruga Press