Me dobësi patetike, nga Kaliningradi: BE-ja përkulet para Rusisë, tradhton Lituaninë dhe Bidenin

Washington Examiner

Bashkimi Evropian është një bllok jashtëzakonisht i pasur i demokracive. Anëtarët e saj kanë mjetet dhe arsyen për tu pajisur më shumë për mbrojtjen e tyre.

Shtetet e Bashkuara meritojnë mbrojtjen prej aleatëve të saj evropianë, veçanërisht në hapësirat e luftimeve tokësore, inteligjencës dhe forcave bërthamore. Megjithatë, në mes të përshkallëzimit dramatik të kërcënimeve të luftës me Kinën, Shtetet e Bashkuara do të duhet të kenë përparësi dislokimin e forcës së saj detare. Dhe forcat ajrore në Pacífico. Duke instaluar së fundmi dy anije luftarake (destroyers) të tjera të marinës në Evropë, Presidenti Joe Biden ka zvogëluar këtë nevojë strategjike për të mbështetur aleatët evropianë që kundërshtojnë Rusinë. Bideni meriton t’u kërkojë evropianëve që të investojnë në marinat e tyre.

Të mërkurën, Evropa shpërbleu angazhimin e presidentit me një tradhti të ndyrë de fakto.

Organi ekzekutiv i BE-së, Komisioni Evropian, ka njoftuar se Lituania do të duhet të lejojë transitin e mallrave ruse të sanksionuara midis enklavës ruse të Kaliningradit dhe Rusisë. I kapur midis Polonisë, Lituanisë dhe Detit Baltik, Kaliningradi ka vuajtur nga zhvillimi i situatave të kërkesës ekonomike dhe të energjisë pas aplikimit të sanksioneve të BE-së nga Lituania, që u vendosën pas pushtimit rus të Ukrainës. Këta sanksione ndalonin përdorimin e territorit të BE-së për kalimin e mallrave ruse. Megjithatë, të mërkurën, Komisioni Evropian shpiku konceptin se sanksionet e tij nuk zbatohen për transportin hekurudhor rus midis pjesës kryesore të Rusisë dhe Kaliningradit. Duke marrë parasysh që hekurudha është burimi kryesor i Rusisë për në Kaliningrad, ky lëshim i përgjigjet ankesave të Moskës. Qeveria e Vladimir Putinit kishte kërcënuar me pasoja të rënda nëse BE-ja nuk dorëzohej. Lituania tha se do të pajtohej me vendimin e BE-së. Britania, Shtetet e Bashkuara, Polonia, Lituania, Letonia dhe Estonia ishin përpjekur të ruanin sanksionet për Kaliningradin. Nuk është se sanksionet të ishin një embargo industriale: Rusia thjesht mund të kishte përdorur Detin Baltik për tranzit nëse donte, ose Putini thjesht mund t’i jepte fund luftës së tij kundër Ukrainës.

Siç thekson Reuters, Gjermania ka qenë arkitektja kryesore e Paqëtimit të Komisionit Evropian. E kemi vënë re se po vjen.

Presidentja e Komisionit Evropian dhe ish-sekretarja gjermane e Mbrojtjes, Ursula von der Leyen është stazhierja e kukullës evropiane të preferuar të Putinit, Angela Merkelit (për të qenë të drejtë me von der Leyenin, homologu i saj i Këshillit të BE-së, Charles Michel është po aq i dobët). Si shembulli më i mirë i të folurës së dyfishtë në BE, komiteti tha se “thekson rëndësinë e monitorimit” të tranzitit hekurudhor për të parandaluar kontrabandën ruse. Sigurisht, komiteti është i vetëdijshëm se Lituania ka mjete të kufizuara për të kryer kontroll efektiv. Për më tepër, BE-ja po i thotë Vilniusit se është i vetëm nëse merr vendimin për të marrë një pozicion në favor të sanksioneve të BE-së, të cilat pjesa tjetër e BE-së i ka tradhtuar tani.

Kjo është një fitore e madhe për Putinin: një shenjë, të cilën ai do ta konsiderojë se oreksi i BE-së për të mbajtur sanksionet po pakësohet mes kostove të reja të energjisë, kërcënimeve dhe teknikës. Dhe ai do ta shohë atë si një shenjë se BE-ja do të përfundojë duke sakrifikuar Ukrainën dhe vlerat e saj të supozuara të shenjta për të dalë nga kjo krizë me qetësi.

Ajo thotë shumë për Gjermaninë, Francën, Italinë, Spanjën, Belgjikën dhe që Lituania, shumë më e vogël dhe më pak e pasur, ka shumë më tepër guxim politik. Distancën midis fjalëve që liderët si presidenti francez Emmanuel Macron po propozojnë për të mbrojtur sovranitetin demokratik evropian dhe lëvizjeve që ata janë të gatshëm të ndërmarrin në mbrojtje të tij.

Por evropianët do të duhet të jenë të kujdesshëm. Pavarësisht nëse vjen nga një Biden inteligjent me vonesë apo nga një president republikan, një përllogararitje është duke ardhur. Aleatët e besueshëm si Britania, shtetet baltike, Polonia, Australia dhe Japonia duhet të jenë optimistë. Do të ketë mbrojtjen e atyre aleatëve në një pozicion nga ku janë të gatshëm për të ndarë pjesë të barrës dhe do të mbështesë Shtetet e Bashkuara për çështje kruciale si ato të paraqitura nga Kina. Por Gjermania dhe Italia?

Nëse kanë nevojë për subjekte ruse, kjo është prerogativa e tyre. Por Amerika nuk e meriton më të jetë e gatshme të bëjë roje të përjetshme si babai mosmirënjohës i Atlasit.

©Rruga Press