Gazetari serb: Gjuha e mprehtë e Vuçiçit duhet ta bëjë krenar ish-shefin e tij Sheshel

Fjalori i presidentit serb Aleksandar Vuçiç, gjuha e mprehtë e tij karshi Kosovës, duhet ta bëjë krenar ish-shefin e tij Vojisllav Sheshel, shkruan gazetari serb nga Beogradi Nenad Kulaçin transmeton Kosova Post.

Presidenti i Serbisë, Aleksandar Vuçiq, përdor një fjalor gjithnjë e më të thjeshtë dhe të papërshtatshëm në komunikimin e tij me gazetarët. Ky fjalor është pothuajse identik me atë që ai përdori në periudhën e tij radikale, në kohën e Millosheviqit, dhe mënyra se si ai e interpreton atë sigurisht që e bën krenar ish-shefin e tij Vojislav Sheshel-in.

Mesazhet dhe fjalët që presidenti i një vendi që pretendon me hy në BE dërgon një mesazh grupeve kriminale dhe thjesht nuk lejohen në komunikimin modern.
“Ju gënjeshtarë, turp për ju, bandë, budallenj, të poshtër, e gjithë kjo ishte një prelud i asaj që pasoi në një nga konferencat e shumta për shtyp. Kulmi i atij fjalimi drejtuar publikut, kushtuar ngjarjeve në veri të Kosovës, ishte kur ai i tha kryeministrit të Kosovës Albin Kurti dhe ministrit të Punëve të Brendshme në Prishtinë, Xhelal Sveçla, se “baballarët e tyre janë kriminelë”.
Shkak për këtë reagim të Vuçiqit ishte situata në të cilën u gjendën serbët që u arrestuan javët dhe muajt e kaluar në veri të Kosovës. Ata u arrestuan, siç raportoi qeveria e Kosovës, si kriminelë dhe më pas presidenti i serbisë doli nga kontrolli me fjalor që nuk i ka hije një intelektuali, e lëre më për përfaqësuesit e lartë të një shtetit.

Dhe ai nuk u ndal me kaq. Ai u tha shteteve perëndimore se dëshiron të “vdes për fëmijën e tij”, duke iu referuar Kosovës dhe se nuk i intereson nëse ndërkombëtarët do t’ia “përkëdhelin kokën apo ta godasin në byth”.

Kjo sjellje e Vuçiqit vazhdon prej vitesh, nuk është e djeshme. Për të është shkruar dhe folur shumë herë, por përshtypja është se po bëhet gjithnjë e më keq. Një ditë i thotë të gjitha këto, pastaj një ditë bën sikur nuk ka thënë asgjë të tmerrshme dhe pastaj kalon tema për rritje ekonomike, pensione… Më e keqja është se për pak ditë i njëjti Vuçiq do të thotë se ai kurrë nuk i tha askujt një fjalë të keqe. Zoti na ruajtë që dikush t’i kujtojë se çfarë po fliste, ai menjëherë fillon një breshëri sulmesh nga të gjitha anët.
Një tjetër detaj shënoi performancën e tij. Në dy raste duart i dridheshin keq. Së pari, dora e majtë i dridhej kur tha se do t’i shpërblente gazetarët nëse kërkojnë përfaqësuesve të BE-së që EULEX-i të largohej nga Kosova, dhe herën e dytë ishte dora e djathtë kur foli që ai është president i të gjithë serbëve që jetojnë në Kosovë, pavarësisht nëse votohen për të apo jo.

Para se të godiste EULEX-in dhe Kurtin, vendet perëndimore, Vuçiq i “stërviti” kundër kundërshtarëve vendas. Me ditë thoshte se ishin llum, shkaba, hiena … Pastaj i nxori gështenjat nga zjarri dhe u drejtua. Ai nënkuptonte politikanët e vendit të tij, jo si njerëz që pas dy tragjedive dolën në rrugë me kërkesën për t’i dhënë fund dhunës.

Vuçiq: Tundni qytetarët

Rebelimi në një numër të madh të qyteteve serbe kundër dhunës është diçka që nuk i jep qetësi dhe që ka bërë që ai të gjendet në një rol atipike – mbrojtëse. Rezultati i gjithë kësaj është një vërshim i primitivizmit dhe thjeshtësisë që shënoi një nga daljet e tij të shumta publike në javët e fundit.

Fakti është se Vuçiq ka qenë jashtëzakonisht nervoz javët e fundit. Ai thotë se nuk fle natën, kinse për shkak të Kosovës. Ai ka nevojë urgjente për pushim, sepse është aq i lodhur dhe nervoz, saqë sigurisht që është më i prirur ndaj errësirës sesa kur është i freskët, i pushuar dhe i përqendruar. Është e qartë për të gjithë se Kosova po përdoret si amortizues me synimin për të minimizuar protestat aktuale.

Nëse ka dikush që ende pyet se nga ka ardhur një fjalor i tillë në fjalimin e presidentit për publikun, nuk duhet harruar asnjëherë fakti se presidenti aktual i Serbisë ka marrë aftësi dhe njohuri politike nga Shesheli i lartpërmendur. Çdo tubim i radikalëve në Serbi nisi me brohoritje dhe më pas këndohej kënga “Bëhuni gati, bëhuni gati çetnik”. Si mund të presësh ndonjë sens nga dikush që këndoi duke mërmëritur. Në rrjetet sociale ekzistojnë dhjetëra regjistrime të radikalëve, ku kjo është e dukshme.

Vuçiç dhe partitë motrat e tij nga Partia Radikale Serbe listuan emra joserbë në Beogradin e Ri dhe Zemun. Disa nga të listuarit u dëbuan me forcë vetëm sepse ishin kroatë. Pa përmendur slloganin “se pë një serb do t’i vrasin 100 myslimanë (shqiptaro- boshnhak) në shtëpinë më të lartë shtetërore, në Kuvendin e Serbisë.

Është e pamundur që Vuçiçi të bëhet demokrat brenda natës nga një radikal. Kushdo që mendoi se kjo ishte e mundur, gabohet shumë, dhe ai lajthitje u rrënjos më tej nga mbështetja mediatike e presidentit të Serbisë.

Dhe në fund, si është e mundur që dikush të thotë të gjitha ato që tha për dikë, dhe pastaj të ulen së bashku në tryezë dhe të bisedojnë sikur nuk ka ndodhur asgjë. Kjo është një karakteristikë që lidhet ekskluzivisht me politikanët serb. Fakti që ata janë politikanë, megjithatë, nuk duhet toleruar kur bëhet fjalë për shpërthime zemërimi. Ajo që Vuçiq po na bën ditë pas dite është tragjike dhe e vetmja e mirë është fakti se fjalori i presidentit serb ka tërhequr interesin e publikut edhe jashtë kufijve të Serbisë. Nëse dikush mund të frenojë një gjuhë të tillë të papërshtatshme, është komuniteti ndërkombëtar.

Rruga Press