Alaska dhe iluzioni i forcës
Makineria propagandistike e Rusisë, e njohur si FIMI, funksionon me një formulë të thjeshtë: akuzon me zë të lartë të tjerët për agresionin dhe keqbesimin, për të cilat në fakt është vetë fajtore.
Sipas EUvsDiSiNFo, transmeton Rruga Press, samiti i ardhshëm i Alaskës po paraqitet nga Moska si një shfaqje e rendit botëror: dy fuqi serioze, Rusia dhe SHBA-ja, që vendosin për fatin e botës. Në realitet, Putini është i bllokuar, me financa të kufizuara dhe përballë rrënojave të ambicieve të tij maksimaliste në Ukrainë. Lufta e nisur për të shkatërruar sovranitetin e Ukrainës, pas disa vitesh, ka sjellë fitime minimale për Rusinë, ndërsa ekonomia e saj është në vështirësi të mëdha.
Akuzuesi është agresori
Formula e propagandës ruse është e qartë: akuzon BE-në dhe Ukrainën se nuk kërkojnë paqe. Por, atë që Rusia u atribuon të tjerëve, e bën vetë.
Të thuash se BE-ja dëshiron të sabotojë bisedimet? Nuk është BE-ja ajo që pengon negociatat – është Rusia. Moska refuzon kompromiset, paraqet kërkesa jorealiste dhe vazhdon sulmet, duke e bërë çdo paqe reale të pamundur.
Të pretendosh se je kërkuesi i paqes? Regjimi i Putinit mobilizoi qindra mijëra trupa, përshkallëzoi një luftë të përgjakshme dhe vazhdon të bombardojë infrastrukturën civile për të shkatërruar ekonominë dhe moralin e Ukrainës. Rusia është agresori, jo ndërmjetësi.
Të akuzosh BE-në për ndërhyrje? Në fakt, Rusia është ajo që ka pushtuar një vend sovran, ka shkatërruar qytete dhe ka shkaktuar një krizë të madhe gjeopolitike.
Të pretendosh se BE-ja është e parëndësishme? E vërteta është se BE-ja është mbështetësi më i madh i Ukrainës: donatori kryesor i ndihmës financiare, armëve dhe ndihmës humanitare. Sanksionet e BE-së kanë goditur rëndë të ardhurat nga nafta dhe rezervat valutore të Rusisë, duke i shkaktuar dëme të mëdha ekonomike. Pa BE-në, fushata ushtarake e Rusisë do të ishte shumë më e fortë.
Bagazhi i negociatave të keqbesuara
Moska ka një histori të gjatë përdorimi të fushatave FIMI për të maskuar negociata të pasinqerta. Në vitet 2014–15, Rusia nënshkroi marrëveshjet e Minskut, por shpejt i shkelte armëpushimet, duke përhapur pretendime të rreme që fajësonin Ukrainën dhe Perëndimin. Pavarësisht provave të qarta, Rusia mohoi lidhjet me grupet e armatosura që mbështeste dhe shtyu narrativa të rreme duke fajësuar zyrtarët perëndimorë për prishjen e marrëveshjeve – një element kyç në manualin e saj propagandistik.
E njëjta gjë ndodhi edhe me bisedimet e paqes në Stamboll, në mars 2022. Ato u shoqëruan me fushata dezinformimi që akuzonin gabimisht liderët perëndimorë, veçanërisht Boris Johnson-in, për sabotimin e negociatave. Narrative të sponsorizuara nga Kremlini pretendonin se Johnson personalisht i kishte minuar bisedimet për të zgjatur konfliktin – një histori e hedhur poshtë gjerësisht, por që ende përhapet nga media e lidhur me Moskën. Në realitet, negociatat u minuan rëndë nga vetë veprimet e Rusisë, përfshirë masakrën e Bucha-s, kërkesat maksimaliste dhe dërgimin e një delegacioni të nivelit të ulët, që tregoi mungesën e vullnetit të sinqertë për paqe.
Akuza të zhurmshme, dobësi të fshehura
Projekcioni është arma e preferuar e Kremlinit: paraqit veten si të fortë dhe të arsyeshëm, ndërsa të tjerët si të dobët, kaotikë ose armiqësorë. Kjo ruan narrativën ruse, sepse e vërteta është e pakëndshme: ambicia e madhe e Putinit po dështojnë. Rusia është e ngecur në një bllokadë të kushtueshme, ushtria e saj po lodhet, ekonomia po stagnon dhe fitimet në fushëbetejë janë minimale.
Me fjalë të tjera: akuzat e zhurmshme dhe fushatat e dezinformimit janë një perde tymi për krimet dhe dështimet e saj. Kuptimi i këtij projekcioni është thelbësor për të kuptuar çfarë po ndodh realisht në Alaskë – dhe në terrenin e Ukrainës.
Mos u mashtroni.
Në radar-in e EUvsDisinfo këtë javë
- Paqja Armeni–Azerbajxhan: Media pro-Kremlinit kanë pretenduar se SHBA-ja dhe BE-ja kundërshtojnë paqen mes Armenisë dhe Azerbajxhanit, duke akuzuar Perëndimin se kërkon destabilizimin e rajonit dhe rrethimin e Rusisë. Në fakt, SHBA-ja dhe BE-ja kanë interes të fortë për një Kaukaz të Jugut politikisht stabil dhe ekonomikisht të begatë, në bashkëpunim të plotë me shtetet e rajonit. BE-ja ka luajtur rol të rëndësishëm ndërmjetësues dhe mbetet e angazhuar në proces. Ky pretendim synon të hedhë dyshime mbi Marrëveshjen e Paqes Armeni–Azerbajxhan, e nënshkruar në praninë e presidentit amerikan Donald Trump në Shtëpinë e Bardhë, më 8 gusht 2025.
- Varësia nga gazi rus: Një tjetër pretendim i rremë sugjeron se BE-ja do të shembej pa gazin e lirë rus. Në realitet, BE-ja ka diversifikuar burimet energjetike dhe ka investuar në energji të rinovueshme për të siguruar pavarësinë energjetike. Rusia është treguar furnizues i pasigurt me ndërprerje të përsëritura, si në vitet 2006 dhe 2022, duke përdorur energjinë si mjet presioni politik e ekonomik. Kjo ka përshpejtuar përpjekjet e BE-së për të reduktuar varësinë nga gazi rus.
- Narrativa për Azinë Qendrore: Media pro-Kremlinit pretendojnë se SHBA-ja dhe BE-ja duan të marrin nën kontroll portet dhe aeroportet e Kazakistanit për të dominuar burimet dhe rrugët tregtare. Ky është një motiv i përsëritur që e paraqet Perëndimin si agresor, duke tentuar të diskreditojë bashkëpunimin e rajonit me BE-në, Mbretërinë e Bashkuar dhe SHBA-në. Narrative të tilla e konsiderojnë Azinë Qendrore si zonë të “dominimit gjeopolitik” të Rusisë dhe kundërshtojnë çdo lidhje të vendeve të rajonit me partnerë të tjerë perëndimorë.
Rruga Press