Gjeopolitikë

“Lufta e parregullt” e Rusisë kundër krahut lindor të NATO-s duhet të përballet

Nga Andrew A. Michta

Nëse besoni se jeni të përfshirë në konkurencën strategjike, ndërsa kundërshtari juaj është i përfshirë në një luftë kundër jush, për të gjitha qëllimet praktike tashmë keni humbur.Kjo fjalë e urtë mund të zbatohet fare mirë për NATO-n, ndërsa liderët e saj vështrojnë krizën që po shpaloset përgjatë kufirit lindor të aleancës, me mijëra emigrantë nga Lindja e Mesme dhe Azia Qendrore të grumbulluar nga qeveria bjelloruse dhe të shtyrë për të hyrë me forcë në Lituani, Letoni dhe Poloni.

Kjo krizë po ndërtohet prej javësh. Fillimisht në mediat perëndimore iu kushtua vëmendje e çmuar, ndoshta sepse po ndodhte diku “atje jashtë” në kufij, për të parafrazuar një politikan britanik i shekullit të njëzetë, të vendeve të largëta për të cilat shumë në Evropë dinë pak. Por ne jemi tani në një fazë ku ky sulm në krahun lindor të Evropës nuk mund të injorohet më.

Përgjatë kufijve të NATO-s dhe BE-së, njerëzit e dëshpëruar, shumë prej të cilëve i kanë paguar mijëra regjimit të Lukashenkos për t’i dërguar në kufi, janë shndërruar në plumba njerëzor. Kriza është rritur nga veprimet ushtarake të Putinit, me bombarduesit rusë të shoqëruar nga luftëtarët bjellorusë, që luftonin afër kufirit lindor të NATO-s. Përveç kësaj stërvitjet e parakohshme ruse dhe bjelloruse, panë trupat ajrore të dy vendeve të hedhura me parashutë vetëm kilometra larg kufirit të NATO-s. Putini po përqëndron ushtrinë e tij në kufirin me Ukrainën, duke nxitur frikën në të gjithë aleancën se ai mund të pushtojë vendin edhe një herë. Ndërkohë, Minsk ka njoftuar se është në bisedime me Moskën për krijimin e “patrullave të përbashkëta” nga forcat e sigurisë kufitare bjelloruse dhe ruse përgjatë kufijve me Lituaninë, Letoninë dhe Poloninë.

Libri i lojërave për luftën e parregullt (IW) të Putinit, synon të godasë perëndimin në zemër të strukturës sonë aksiologjike, ku vlerat dhe supozimet për shenjtërinë e jetës njerëzore përplasen kokë më kokë me detyrën e pakalueshme të shtetit, për të siguruar integritetin dhe sigurinë kufitare. Narrativa e vuajtjes njerëzore të emigrantëve po mbi vendoset nga Moska mbi detyrimet kushtetuese, me të cilat përballet çdo qeveri perëndimore, duke e bërë deri tani diçka të ngjashme me paralizën e lidershipit midis vendeve më të mëdha të BE-së.

Mbrëmë forcat e sigurisë kufitare në Lituani, Letoni dhe veçanërisht Poloni raportuan qindra përpjekje për të thyer kufijtë e tyre, me migrantë të shtyrë nga forcat bjelloruse të sigurisë, të udhëzuar të hidhnin trungje dhe degë pemësh në telin e koncertinës që ndan kufijtë, për të prerë gardhet, me tela prerëse të siguruara nga forcat e Lukashenkos dhe për të hedhur gurë mbi rojet kufitare, policia dhe ushtria që qëndrojnë në këmbë në anën tjetër të kufijve NATO/BE.

Narrativa propagandistike që buron nga Minsku dhe Moska ka qenë e pamëshirshme, duke i përshkruar baltët dhe polakët si penalisht përgjegjës për këtë fatkeqësi humanitare, pavarësisht faktit se tre aleatët thjesht po mbrojnë kufijtë e tyre, ndërsa i gjithë operacioni është projektuar, financuar dhe drejtuar nga Lukashenko dhe Putin.

Pra, cili është qëllimi i Moskës në këtë fushatë të IW?

Unë do të parashtroja se ky është një hap tjetër i Putinit për të futur Rusinë thellë në politikën evropiane, duke i bërë preferencat, vendimet e Kremlinit një faktor përcaktues në mënyrën se si marrëdhëniet e Evropës me Rusinë evoluojnë përpara. Putini ka arsye të besojë se mund të ikë me të. Moska kohët e fundit shënoi një grusht shteti të madh kur administrata Biden hoqi sanksionet për përfundimin e Nord Stream 2 dhe ajo që dëshiron tani është marrëveshja përfundimtare për ta bërë funksional tubimin e ri, duke konsoliduar pozicionin e Rusisë si furnizuesi kryesor i energjisë në Bashkimin Evropian.

E thënë thjesht:

Moska dëshiron të paguhet jo vetëm në të ardhura shtesë nga rritja e çmimeve të gazit, por në monedhën politike, në të cilën shtetet kryesore në BE pranojnë se Federata Ruse është përsëri një fuqi në Evropë, në gjendje të formësojë atë që ndodh në kontinent sipas dëshirës së tij.

Më e rëndësishmja, kjo krizë mund të shënojë fundin e çdo shpresë për një zgjidhje rajonale të krizës në Evropën Lindore, sepse nëse/kur njësitë ruse të rojeve kufitare fillojnë të patrullojnë kufirin Bjellorusi me NATO-n, nuk do të ketë asnjë dyshim se kush do të përcaktojë çfarë stabiliteti, duhet për të rivendosur rendin. Kjo përthithje përfundimtare de fakto e Bjellorusisë në Rusi do të shkojë përtej integrimit aktual të plotë ushtarak dhe të shërbimeve të intiligjencës midi dy shteteve dhe do ta lërë Ukrainën të vetme, të ekspozuar ndaj presionit rus dhe gjithnjë e më të lirë nga mbështetja perëndimore, pavarësisht nga ajo që baltët, polakët apo rumunët përpiqen të shpëtojnë sovranitetin e Kievit.

Në vitin 2015, kur u shpalos kriza e emigrantëve në Ballkan, ne dëshmuam dobësinë themelore të perëndimit në pamje të qartë për të gjithë, pasi Bashkimi Evropian u tregua i paaftë për të gjetur një kompromis të zbatueshëm që do të ripohonte të drejtat sovrane të demokracive, për të kontrolluar se kush hyn në shtëpitë e tyre dhe konsideratat humanitare që do të jenë gjithmonë një pjesë thelbësore e asaj që ne mbrojmë. Në vend të kësaj, qasja après mous le deleuge, që përmbledh më së miri mungesën e lidershpit në vitin 2015 që fillimisht hapi kufijtë e Evropës, ndaj një vërshimi emirgantësh dhe më pas u përpoq të mbyllte marrëveshje me lojtarët e jashtëm, veçanërisht Turqinë, për të bllokuar përruan njerëzor në Evropë. Kjo i mësoi Putinit dhe Lukashenkos një mësim të vlefshëm: ktheni kundër tij vlerat që perëndimi mbron dhe ai në mënyrë të pashmangshme do të shembet.

Pra, sot topi është në qoshet e NATO-s dhe BE-së: A do të ngrihet më në fund perëndimi të vendosë dënime ndaj Rusisë dhe Bjellorusisë që do të thyejnë ambiciet e tyre (anullimi i përgjithshëm i Nord Stream 2 do të ishte një fillim i mirë)? Apo do të jenë të njëjtat deklaratet dërrmuese që ne jemi në gjendje të bëjmë, ndërkohë që dhuna kundër kufijve të aleancës e lëshuar nga Minsku dhe Moska vazhdon e pandërprerë?

Vendimi është në dorën tonë .

© Rruga Press

YouTube player

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *