A mund të jetë rastësi që llumi më i madh nga Kosova dhe Shqipëria të grumbullohet pikërisht në dy kënetat më të ndyra politike dhe biznesore, siç janë Rilindja Socialiste e Edi Ramës dhe Partia Demokratike e Kosovës

Shkruan Lirim Gashi

Gresa Caka, Kryetarja e Gjykatës Kushtetuese të Kosovës, është motra e Genc Cakës, studentit më të manipuluar, më të robotizuar dhe më të mbështetur nga “Fondacioni Soros”, të cilin agjenti më i besueshëm shqiptar i Jovica Stanishiqit, Baton Haxhiu, ia propozoi Edvin Ramës, vëllait të Aleksandar Vuçiqit, si Ministër të Jashtëm të Shqipërisë, në paket me bashkëshorten e Dardan Molliqajt, Besa Shahinin, dhe me Shkelzen Maliqin, djalin e Mehmet Maliqit, agjentit më brutal të shërbimit sekret të Rankoviçit, që njëkohësisht ishte Sekretar shumëvjeçar i Sekretariatit të Punëve të Brendshme të Krahinës Socialiste Autonome të Kosovës.

Dhe për ta monitoruar këtë rreth vicioz të UDB-së, që i bën magji të zezë pas shpine, popullit dhe shtetit të Kosovës, çelësat iu dorëzuan Petrit Selimit, mikut më të besueshëm të Ivica Daçiqit.

Detyra e tij ?

Për të kontrolluar se kush mund të hyjë brenda, pa mundur kurrë të dalë jashtë, pa lejen e shefit të tij, Hashim Thaçit.

A mund të jetë rastësi që llumi më i madh nga Kosova dhe Shqipëria të grumbullohet pikërisht në dy kënetat më të ndyra politike dhe biznesore, siç janë Rilindja Socialiste e Edi Ramës dhe Partia Demokratike e Kosovës, të cilat Lidhjen Demokratike të Kosovës, e shndërruan në tualetin e tyre privat, përmes Isa Mustafës, shërbëtorit më të besueshëm të Sllobodan Miloševiqit ?

Dhe qellojani tri herë, se kush u bënë natyrshëm dhe me vullnet të paparë propaganduesit më të zëshëm të ketyre tri kënetave të ndyra politike dhe biznesore, në këtë fushatë zgjedhore ?

Natyrisht Berat Buzhala, Adriatik Kelmendi, Lirim Mehmetaj, Dardan Molliqaj.

Kush i financon ?

Natyrisht, përveç tjerash, shefi i Klan Serbisë Shkumbim Devolli.

Për këtë arsye, Lumir Abdixhiku, pasardhësi dinjitoz i Isa Mustafës, shërbëtorit më besnik të Sllobodan Millosheviçit, përmes ftesës që ia bëri Edi Ramës për ta mbajtur një fjalim për jetën dhe veprën e Ibrahim Rugovës, e bëri talljen më të madhe në histori, me figurën e tij.

Duke i pasur parasysh të gjitha faktet që i shpalosa më sipër, a mund të jetë një rastësi që Gjykata Kushtetuese e Kosovës kurrë nuk e ka miratuar asnjë ligj që do t’i rrezikonte pasuritë e politikanëve oligarkë të Kosovës, të vjedhura nga populli dhe shteti?

Si mund të mos tronditemi nga fakti se ata që shkatërruan mundësitë e Kosovës për t’u bërë shtet i barabartë me shtetet fqinje, janë ata që e kontrolluan dhe manipuluan çdo fushë të jetës shoqërore dhe politike në periudhën pasluftës ?

Si mund të mos ndjejmë dhimbjen e atyre që, në emër të interesave të huaja, manipuluan një komb të tërë për t’u bërë skllevër të një regimi pushtues ?

A mund të jetë rastësi që Gjykata Kushtetuese e Kosovës kurrë nuk e ka miratuar asnjë ligj që do t’i rrezikonte pasuritë e politikanëve dhe oligarkëve të Kosovës, të cilët kanë vjedhur jo vetëm pasuritë materiale, por edhe dinjitetin e popullit? Si mund të shpjegohet kjo shpërfillje e çdo vepre që mund të sillte drejtësi dhe shpëtim, përballë një realiteti të krijuar me duar të njollosura nga tradhëtia dhe manipulimi?

“Kur shteti është i shtrirë nën hijen e korrupsionit, populli nuk është më i lirë, por rob i atij sistemi,” thotë një thënie e vjetër, dhe kjo është e vërtetë për çdo fjalë të thënë për gjendjen e Kosovës.

Ky është momenti për të kuptuar se Albin Kurti është më shumë se një politikan; ai është një ndihmë për t’i rikthyer Kosovës shpirtin e saj të humbur, duke i dhënë mundësinë të ndjehet e lirë dhe e pavarur nga çdo ndikim i jashtëm dhe nga çdo tradhëtar që kërkon të shkatërrojë çdo mundësi për një të ardhme më të ndritur.

Përballë këtij realiteti të trishtuar dhe të padrejtë, duhet të mendojmë dhe të veprojmë me mençuri. Kjo është lufta që duhet të fitohet jo vetëm për të mbrojtur interesat e Kosovës, por edhe për të restauruar ndershmërinë, drejtësinë dhe nderin e çdo qytetari të këtij vendi.

“Një njeri i nderuar është një njeri i fortë; një njeri i dëshpëruar është një njeri i shkatërruar,” – dhe ky është realiteti që duhet të kuptojmë dhe të veprojmë ndaj tij. Albin Kurti, përkundër gjithçkaje, mbetet shpresa për një të ardhme të ndritur, një antitezë ndaj shkatërruesve të shtetit dhe shëndetit të kombit.

Rruga Press