Protestat në Iran, kishte 15 minuta për t’u mbrojtur kundër dënimit me vdēkje. Babai i tij tregon fjalët e të birit “Mos i thuaj asgjë mamit”

Katër të rinj janë ekzekutuar në lidhje me protestat mbarëkombëtare që shpërthyen në Iran katër muaj më parë, ndërsa 18 të tjerë janë dënuar me vdekje. Grupet e të drejtave të njeriut kanë thënë se personat janë dënuar pas gjyqeve të padrejta.

Mohammad Mehdi Karami, një kampion 22-vjeçar i karatesë, u var më 7 janar, vetëm 65 ditë pas arrestimit të tij.

Burimet i thanë BBC se ai kishte më pak se 15 minuta për të mbrojtur veten në gjykatë.

Historia e tij tregon se si autoritetet në Iran po përdorin frikën për të trembur protestuesit të cilët kërkojnë lirinë dhe fundin e regjimit.

Protestat e fuqishme filluan pas vdekjes në paraburgim të Mahsa Amini, një gruaje 22-vjeçare e cila u ndalua nga policia në shtator nën akuzën se nuk mbante shaminë e detyrueshme.

Të paktën 481 protestues janë vrarë nga forcat e sigurisë, sipas Iranit Human Rights, një organizatë joqeveritare me bazë në Norvegji.

Mohammad Mehdi Karami u arrestua në lidhje me vrasjen e një anëtari të forcës paraushtarake Basij gjatë protestave në qytetin Karaj, në perëndim të Teheranit, më 3 nëntor.

Ai u akuzua më vonë për korrupsion dhe doli në gjyq para Gjykatës Revolucionare në Karaj më 30 nëntor së bashku me 16 persona të tjerë, përfshirë tre fëmijë, të akuzuar gjithashtu për përfshirje në vrasje.

Të pandehurit kanë të drejtën e përfaqësimit ligjor në Iran, por në raste të ndjeshme si kjo, apo në rastet e spiunazhit, ata nuk lejohen të zgjedhin avokatët e tyre. Në vend të kësaj, gjykata cakton një nga një listë e gjyqësorit.

Gazetarëve dhe anëtarëve të familjes së të pandehurit u ndalohet gjithashtu të jenë në gjykatë, kështu që dritarja e vetme e asaj që ndodh pas dyerve të mbyllura janë pamjet e publikuara nga gjyqësori.

Në një video të tillë, Karami shfaqet dukshëm i shqetësuar teksa “rrëfen” se ka goditur me gurë anëtarin e Basijit. Avokati i tij i caktuar nga gjykata nuk e kundërshton dhe në vend të kësaj, i kërkon gjykatësit falje.

Më 5 dhjetor, Karami u dënua me vdekje. Katër nga të pandehurit e tjerë u dënuan gjithashtu me vdekje, ndërsa fëmijët dhe tetë persona të tjerë u dënuan me burg.

Por babai i Muhamedit, Mashaalah Karami, i cili punon si shitës ambulant dha një intervistë për gazetën Etemad dhe tha se djali i tij po qante teksa po i komunikonte vendimin.

“Babi, ata na dhanë vendimin. Dënimi im është me vdekje. Mos i thuaj asgjë mamasë,” kujton babai i tij.

Më vonë, grupi aktivist i opozitës 1500 Tasvir publikoi një llogari në mediat sociale duke pretenduar se Karami ishte torturuar.

Ai tha se ai i kishte thënë familjes së tij gjatë një takimi në burg se ishte rrahur nga gardianët. Rojet kishin supozuar se ai kishte vdekur dhe e hodhën trupin e tij në një zonë të largët.

Karami gjithashtu i tha familjes së tij se agjentët e sigurisë e kishin “kërcënuar se do ta përdhunonin” gjatë marrjes në pyetje.

Sipas sistemit ligjor të Iranit, kur një gjykatë më e ulët jep një dënim me vdekje, ai dërgohet në Gjykatën Supreme për miratim. Por edhe nëse Gjykata e Lartë miraton dënimin me vdekje, përsëri mund të apelohet.

Babai i Karamit i tha Etemad se kishte tentuar të kontaktonte disa herë me avokatin e caktuar nga shteti, por nuk marrë kishte asnjë përgjigje.

Më pas, familja u përpoq të punësonte një nga avokatët më të shquar të të drejtave të njeriut në Iran, Mohammad Hossein Aghasi.

“Mohamedi më thirri nga burgu tre herë dhe më kërkoi ta përfaqësoja. Prindërit e tij gjithashtu më kërkuan të përfaqësoja djalin e tyre,” tha zoti Aghasi.

Z. Aghasi i shkroi gjykatës lokale dhe më pas Gjykatës së Lartë. Në çdo fazë, letrat e tij u shpërfillën ose u refuzuan. Dhe apelimi kundër vendimit të Gjykatës së Lartë u përjashtua nga një gjyqtar.

Rruga Press