Omicron shumohet më shpejtë në rrugët e frymëmarrjes, jo në mushkëri

Omicron shumohet më shpejtë në rrugët e frymëmarrjes, më ngadalë në mushkëri. Dallimet kryesore në mënyrën se si Omicron dhe variantet e tjera të koronavirusit shumëfishohen me efikasitet mund të ndihmojnë në parashikimin e efekteve të Omicron, thanë studiuesit të mërkurën, raporton Reuters.

Krahasuar me variantin e mëparshëm Delta, Omicron shumëfishohet 70 herë më shpejtë në indet që rreshtojnë rrugët e frymëmarrjes, gjë që mund të lehtësojë përhapjen nga personi në person, thanë ata. Por në indet e mushkërive, Omicron përsëritet 10 herë më ngadalë se versioni origjinal i koronavirusit, i cili mund të kontribuojë në sëmundje më pak të rënda.

Një raport zyrtar i gjetjeve është nën shqyrtim nga kolegët për publikim dhe nuk është lëshuar nga ekipi hulumtues. Në një njoftim të ri për media të lëshuar nga Universiteti i Hong Kongut, drejtuesi i studimit Dr. Michael Chan Chi-ëai tha: “Është e rëndësishme të theksohet se ashpërsia e sëmundjes tek njerëzit nuk përcaktohet vetëm nga riprodhimi i virusit”, por edhe nga përgjigja imune e çdo personi ndaj infeksioni, i cili ndonjëherë evoluon në inflamacion kërcënues për jetën.

Tutje, Chan shtoi, “Duke infektuar shumë më tepër njerëz, një virus shumë infektiv mund të shkaktojë sëmundje më të rënda dhe vdekje edhe pse vetë virusi mund të jetë më pak patogjen. Prandaj, marrë së bashku me studimet tona të fundit që tregojnë se varianti Omicron mund t’i shpëtojë pjesërisht imunitetit nga vaksinat dhe nga infeksioni i kaluar, kërcënimi i përgjithshëm nga varianti Omicron ka të ngjarë të jetë shumë i rëndësishëm.”

Omicron i kap më fort qelizat, i reziston disa antitrupave

Sipas studiuesve, një model strukturor i mënyrës sesi varianti Omicron lidhet me qelizat dhe antitrupat, hedh dritë mbi sjelljen e tij dhe do të ndihmojë në hartimin e antitrupave neutralizues.

Duke përdorur modele kompjuterike të proteinës spike (ndryshe e njohur si proteinë peplomer) në sipërfaqen e Omicron, ata analizuan ndërveprimet molekulare që ndodhin kur thumbi kapet mbi një proteinë të sipërfaqes së qelizës të quajtur ACE2, porta e virusit në qelizë.

Në mënyrë metaforike, virusi origjinal kishte një shkundje me ACE2, por kapja e Omicron “duket më shumë si një çift që mban duart me gishtat e tyre të ndërthurur”, tha Joseph Lubin nga Universiteti Rutgers në New Jersey.

“Anatomia molekulare” e kapjes mund të ndihmojë në shpjegimin se si mutacionet e Omicron bashkëpunojnë për ta ndihmuar atë të infektojë qelizat”, shtoi Lubin.

Ekipi hulumtues modeloi gjithashtu thumbin me klasa të ndryshme antitrupash duke u përpjekur ta sulmojnë atë. Antitrupat sulmojnë nga këndvështrime të ndryshme, “sikurse mbrojtja e një ekipi futbolli mund të godasë një driblues të topit,” me një person që e kap nga pas, një tjetër nga përpara, tha Lubin. Disa antitrupa “duken të ngjarë të shkunden”, ndërsa të tjerët ka të ngjarë të mbeten efektiv. Vaksinat përforcuese rrisin nivelet e antitrupave, duke rezultuar në “më shumë mbrojtës”, të cilët mund të kompensojnë në një farë mase “një kontroll më të dobët të një antitrupi individual”, tha Lubin.

Gjetjet, të postuara të hënën në faqen e internetit bioRxiv përpara rishikimit nga kolegët, duhet të verifikohen, “veçanërisht me mostrat e botës reale nga njerëzit”, tha Lubin.

“Ndërsa parashikimet tona të strukturës molekulare nuk janë aspak një fjalë e fundit për Omicron, (shpresojmë) ato mundësojnë një reagim më të shpejtë dhe më efektiv nga komuniteti global.”

Katër në 10 persona të infektuar mund ta përhapin virusin paqëllimshëm

Njerëzit e infektuar që nuk shfaqin simptoma mund të kontribuojnë ndjeshëm në transmetimin e SARS-CoV-2, virusi që shkakton COVID-19, duke qenë se ata përbëjnë 40.5% të infeksioneve të konfirmuara në mbarë botën, sipas një studimi të publikuar në internet të martën në revistën JAMA Network open.

Studiuesit grumbulluan të dhëna nga 77 studime të mëparshme që përfshinin gjithsej 19,884 individë me infeksione të konfirmuara SARS-CoV-2. Ata zbuluan se në mesin e njerëzve të infektuar në komunitetin e përgjithshëm, rreth 40% ishin asimptomatikë, siç ishin 54% e grave shtatzëna të infektuara, 53% e udhëtarëve të infektuar përmes ajrit, 48% e banorëve ose stafit të shtëpive të infektuara dhe 30% e të infektuarve të punonjësve të kujdesit shëndetësor ose pacientët hospitalizuar.

Përqindja e bashkuar e infeksioneve asimptomatike ishte rreth 46% në Amerikën e Veriut, 44% në Evropë dhe 28% në Azi.

“Përqindja e lartë e infeksioneve asimptomatike nxjerr në pah rrezikun e mundshëm të transmetimit të infeksioneve asimptomatike në komunitete”, shkruan Min Liu dhe kolegët e tij në Universitetin e Pekinit në Kinë. Zyrtarët duhet të kontrollojnë për infeksione asimptomatike dhe ata që janë identifikuar “duhet të jenë nën menaxhim të ngjashëm me atë për infeksionet e konfirmuara, duke përfshirë izolimin dhe gjurmimin e kontaktit”.

Rruga Press