Arkeologët që punojnë në shkretëtirën egjiptiane kanë bërë një nga zbulimet më të rëndësishme të 50 viteve të fundit: një nga katër tempujt e humbur të diellit.

Mendohet se gjashtë tempuj dielli u ngritën nga faraonët e dinastisë së pestë për të plotësuar piramidat e tyre.

Piramidat e mëdha u ndërtuan nga faraonët si vende ku të pushonin dhe për t’u siguruar se do të ishin zotër edhe në botën e përtejme.

Tempujt e diellit, megjithatë, e çuan dëshirën e hyjnizimit një hap më tej dhe kishin për qëllim ta bënin faraonin perëndi sa ishte ende gjallë.

Por ndërsa ekspertët besojnë se gjashtë janë ndërtuar nga faraonë të ndryshëm, vetëm dy janë gjetur deri tani nga arkeologët modernë.

Dr. Massimiliano Nuzzolo, asistent profesor i Egjiptologjisë në Akademinë e Shkencave në Varshavë, e ka kaluar karrierën e tij duke u përpjekur të zbulojë të tjerët.

“Çdo mbret donte një piramidë për të arritur ringjalljen e tij, por kjo nuk ishte e mjaftueshme për mbretërit e dinastisë së pestë. Ata donin diçka më shumë. Mbreti ndërtoi një tempull dielli për ta kthyer veten në një perëndi. Zoti i diellit”, citohet ai nga The Telegraph. 

Ra, perëndia e diellit, ishte perëndia më e fuqishme në Egjiptin e lashtë dhe qendra e shumë ritualeve.

Tempujt e diellit u ndërtuan vetëm nga disa faraonë, por u kthyen në problem për financat e vendit. Faraoni Khufu ishte sundimtari i fundit që përfitoi vërtet nga përmbytjet vjetore të Nilit, të cilat siguruan tokë pjellore dhe prodhime të bollshme të korrave, çka do të thotë se të ardhurat nga taksat ishin të bollshme.

Megjithatë, pas-Khufu, thatësira përfshiu pjesën më të madhe të Egjiptit, duke shkaktuar rënien e të ardhurave, çka e bëri të pamundur për sundimtarët e mëvonshëm të vijonin rrugën e pararendësit.

Si rezultat, piramidat e mëvonshme ishin një version i atyre të mëparshme dhe tempujt e diellit ishin një mënyrë me kosto efektive për të siguruar që faraonët të ruanin fuqinë e tyre dhe të adhuroheshin ende nga njerëzit, pavarësisht vështirësive në rritje.

RrugaPress